بررسی رابطه دینداری و رفتار انتخاباتی

چگونگی رابطه دینداری و رفتار انتخاباتی به عنوان سوال اصلی تحقیق از پس مشاهده نتایج متناقض برخی تحقیقات در رابطه با این دو متغیر مطرح شد. جهت فهم عمیق تر رابطه این دو متغیر، دینداری در دو سطح نوع و میزان و رفتار انتخاباتی نیز در دو سطح گرایش و میزان مشارکت مورد تحلیل واقع شده است. در ادامه بر اساس مروری بر ادبیات نظری و تجربی تحقیق چهار فرضیه مطرح شد که خلاصه آنها بدین شرح بود که نوع دینداری انجمنی و میزان دینداری بیشتر منجر به مشارکت بیشتر و رأی دادن به اصولگرایان می شود و نوع دینداری اجتماعی و میزان دینداری کمتر منجر به مشارکت کمتر و رأی دادن به اصلاح طلبان می گردد. روش انجام تحقیق پیمایش و ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه می باشد، سه سوال پرسشنامه مشاهدتی است. جمعیت آماری تحقیق حاضر، دانشجویان دانشگاه تربیت مدرس بود، که از میان آنها تعداد 376 نفر به روش نمونه گیری غیر تصادفی به عنوان نمونه آماری تحقیق انتخاب شدند. در تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی همچون میانگین، نما، انحراف معیار و جداول متقاطع توزیع فراوانی و همچنین تکنیک های تحلیلی همچون آزمون تی، تحلیل رگرسیون خطی و لجستیک استفاده شد. نتایج تحقیق هر چهار فرضیه تحقیق را تایید نمود. نوع و میزان دینداری اثر معنی داری را بر رفتار انتخاباتی (گرایش رأی دهی و میزان مشارکت افراد در انتخابات) دارد، بدین نحو که نوع دینداری انجمنی و میزان دینداری بیشتر منجر به رأی دادن به اصولگرایان و میزان مشارکت بالاتر در انتخابات می شود. نوع دینداری جماعتی و میزان دینداری کمتر منجر به رأی دادن به اصلاح طلبان و مشارکت کمتر در انتخابات می شود.